Letnia łąka / filozofia pogodna Hubalonka
Letnia łąka w promieniach słońca
Polna droga między łanami zboża
I las mieszany w obwodzie
Kwiaty proste i motyle kolorowe
A ty je delikatnie łapiesz
By fruwały w twej oranżerii
1. Nie przepraszaj że żyjesz
Masz prawo być tutaj
Dla wszystkich starczy miejsca
Bóg stworzył tak samo
Ciebie innych świat ten
2. Nie miej nadmiernego poczucia winy
Staraj się nie grzeszyć ciężko
Stawaj w Bożej prawdzie adekwatnie
Nie użalaj się nad sobą
Inni też łatwo nie mają
Niepotrzebne kompleksy ale unikaj pychy
3. Staraj się zachować równowagę ducha
Być w przestrzeni pomiędzy skrajnościami
Patrz spokojnie i jasno słuchaj
W miarę możliwości miej umiar
Mądrze kochaj i odpowiednio reaguj
Dystans bywa też często wskazany
Na zdj. Białostocki Park Antoniuk na Wierzbowej
Widok może niezbyt dobrze widoczny
Ale górka boisko i kościół
I plac zabaw i ścieżka
Inne spojrzenie na światopogląd Hubalonka
Modlitwa i praca
Nawet jeśli nie popłaca
Sport i zabawa
W odpowiednich miarach
To wszystko kwintesencja myśli
A nad tym
Jak pod kopułą nieba
Przestrzeń miłości właściwej
Odpowiedniej wobec podmiotów wszystkich
Jak powierze ożywiające wszystko wokół
I nawet jeśli harmonię przyrody
Zakłóci jakaś burza przyjdzie noc
To potem rozświetla się łąka
Powraca życie na niej odnowione
I tylko białe obłoki przebiegają
Życia mała garść – Piotr Cugowski
Sylwia Grzeszczak – Małe rzeczy
Małe tęsknoty – Krystyna Prońko
Módl się za nami, święty Ewangelisto *M-(at)-euszu*
*Mat ateuszu* będzie wcześniej czy później i tak czy inaczej
Niezbywalnie