„Dlatego artysta, im lepiej uświadamia sobie swój «dar», tym bardziej skłonny jest patrzeć na samego siebie i na całe stworzenie oczyma zdolnymi do kontemplacji i do wdzięczności, wznosząc do Boga hymn uwielbienia. Tylko w ten sposób może do końca zrozumieć samego siebie, swoje powołanie i misję.”
Jan Paweł II, List do artystów, Watykan, 4 kwietnia 1999.
Zawierzenie
Aktualia
Na Wielki Post
Ku pokrzepieniu
Który wzgardziłeś
Eschatologia Hubalowa
Siedem jak jeden
Apokalipsa /wg Hubala/
Przypowieść o przewrotnym sąsiedzie
Raport z rozprawy sądowej /Dramat w trzech aktach/
List do brata
Pieśni
Jezu, ja cały Twój
Pieśń Oto jestem
Pieśń uwielbienia Eucharystii
Króluj, Maryjo
Chwała Maryi!
Do Matki Kościoła
Jezu, ufam Tobie
Wiersze najnowsze
Boże cuda
Ciekawe
Oczekiwanie
Łatwo
Wielka Klinika Serc
Ptasia parabola
Wszystko
Chciałbym
Nie ważne
Wielomowa
Wiersze nowsze
Optyka generalna
Cień rzeczy
Rzecz najtrudniejsza
Słabość
Marność
Trzeba żyć
Kiedy…
Byle jaki człowiek
Są chwile
Czasem
Przemijanie
Prawdziwe szczęście
Biblioteka
Bezdomny
Jubileusz Miłosierdzia
Wiersze starsze
Najoczywistsza, najprawdziwsza
Darz bór!
Vite, Missa est!
Nieboraczek
Brat
Pycha
Spal mnie
Wierzę Tobie
Czym jest radość?
„Wiele jest serc…”
O cierpieniu
Człowieku!
Odezwa – Do wyznawców
Na plotkarę (fraszka)
Nie oburzaj się!
Studnia – studium (duszy)
Księga Życia
Do poety! – w rekordowo upalny dzień lata.
Ekspiacja za usiłowanie zniszczenie obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej
Tym, którzy odeszli!