Afirmacji wyższe uczucia / a samoobrony instynkty braku bezpieczeństwa
A pewnie że bym chciał
Tylko afirmować świat
Opisywać kwiatki harmonię przyrody
Kontemplować Boga w ciszy serca
Cieszyć się wzajemnie sobą z żoną i bliskimi
Zgłębiać doniosłe w prawdzie odkrycia myśli ludzkiej
W nauce architekturze sztuce
Oddać się dobrej budującej lekturze
Jednak misiaczki nam to dość skutecznie utrudniają
Bo czyż nie chcą nas zabić i naszych
Zniszczyć też nasze i to co z nas
Czyż ja mam za to ich tylko chwalić
Czyż nam nie można się bronić skutecznie
Czyż ja tylko mogę pogrozić jak dziecku palcem
Oczywiście z łagodnym uśmiechem
Stawajcie w prawdzie
I przyznajcie niewinności słuszność
Czyż trzeba bezwolnie poddać się
Tendencjom zła niszczenia
Czyż nie trzeba bronić jasności
Na zdj. Ja i żona we Fromborku
Chcielibyśmy żyć po prostu
My nasze i nasi
Dlaczego oni i na wszelkie możliwe sposoby
Chcą nas nasze naszych zniszczyć i zabić
Ale ufam że obronimy te nasze przyczółki
I jeszcze będziemy się sobą wzajemnie cieszyć
Afirmować i kontemplować wszelkie harmonie
Świata przyrody nauki sztuki
W prawdzie i pięknie dobra
Że to zwycięży